|
Prawdziwy "boom budowlany" w Olsztynie miał miejsce w latach 70. Wówczas to powstało wiele nowych i jak na Olsztyn, ogromnych budowli. W tym czasie otwarty został Szpital Wojewódzki, który mieści się do dziś przy ulicy Żołnierskiej. Przed otwarciem tej placówki, jedynymi szpitalami w Olsztynie były: szpital wojskowy (przy al. Warszawskiej), szpital miejski (przy al. Niepodległości) i szpital "kolejowy" (przy al. Wojska Polskiego). Ponadto dla dygnitarzy partyjnych i służb mundurowych udostępniony był szpital, w miejscu którego obecnie znajduje się szpital MSWiA.
 |
W połowie lat 70. otwarto całoroczny basen zlokalizowany przy ulicy Głowackiego. Wydarzenie to było o tyle przełomowe, gdyż dotychczas w mieście nie było żadnej pływalni. Ponadto oddano do użytku kolejny duży zakład pracy - Olsztyńskie Zakłady Graficzne
(w skrócie OZGraf). Drukarnia zasłynęła na forum ogólnopolskim drukując wiele naukowych, bardzo cenionych opracowań. Ponadto wybudowano nowy dworzec kolejowy i autobusowy, w miejscu starego, wybudowanego
w latach 50.
|
W I połowie lat 70. rozpoczęto też budowę wielkich osiedli mieszkaniowych na południowych peryferiach Olsztyna - Jarot, Pieczewa i Nagórek. Ich budowa miała rozwiązać problemy związane z deficytem lokali mieszkaniowych, jak i być motorem rozwoju Olsztyna. Głównymi drogami dojazdowymi do nowych dzielnic miały być ulice Krasickiego i Sikorskiego. Ciekawostką jest fakt, iż zieleńce między jezdniami tych ulic zostały pozostawione na planowaną nową linię trolejbusową lub tramwajową, mimo iż obie sieci zlikwidowano zaledwie kilka lat wcześniej. Ponadto wytyczono dwie ulice przecinające te osiedla: Wańkowicza i Wilczyńskiego (pierwotnie Handlowa i Gomułki), wokół których zlokalizowane są główne zabudowania
|
Hala Widowiskowo-Sportowa URANIA
|
Obraz Olsztyna zmieniło jednak inne wydarzenie - Dożynki Centralne, które miało miejsce w 1978 roku. W wyniku przygotowań do tego wydarzenia, wybudowano 5 kilometrów nowych ulic i 20 tysięcy metrów kwadratowych chodników, zaś zmodernizowano 7 kilometrów ulic i 34 tysiące metrów kwadratowych chodników. Ponadto wybudowano nową Halę Widowiskowo-Sportową, która przybrała nazwę "Urania".
|
Na Dożynki przygotowano również stadion Olsztyńskiego Klubu Sportowego OZOS „Stomil”. Na owym stadionie 10 września 1978 roku z udziałem Edwarda Gierka - pierwszego sekretarza KC PZPR, odbyły się centralne ogólnopolskie uroczystości dożynkowe pod hasłem „Aby Polska rosła w siłę a ludzie żyli dostatniej”.
Końcowy okres komunizmu w Polsce nie był tak rewolucyjny, jak poprzednia dekada - jedynie kontunuowano rozwój terytorialny Olsztyna przez dalszą rozbudowę wielkich blokowisk - Jarot, Nagórek i Pieczewa.
Osiedle Pojezierze rozbudowywało się wzdłuż ulizy Dworcowej
|
Ulice i place Olsztyna w czasach PRL
|
-
11 listopada w czasach PRL-u nazwana 22 lipca – Narodowe Święto Odrodzenia Polski. Biegnie od placu Jana Pawła II do skrzyżowania z placem Jedności Słowiańskiej)
-
Ulica Armii Krajowej w PRL-u Mariana Kozłowskiego. Była i nadal jest jedną z głównych artylerii komunikacyjnych osiedla Grunwaldzkiego w Olsztynie. Łączy aleję Schumana i ulicę Sielską z aleją Obrońców Tobruku).
-
Plac Bema po wojnie plac Kopernika, a od 1947r. plac Armii Czerwonej. Jest miejscem zbiegu ulic: Lubelskiej , Partyzantów, Kętrzyńskiego i Kopernika (jednak wjazd z tej ulicy na rondo jest obecnie zamknięty).
-
Ul. Dworcowa w PRL-u Kaliningradzka. Rozciąga się od skrzyżowania z ul. Pstrowskiego do placu Konstytucji 3 Maja.
-
Aleja Józefa Piłsudskiego w czasach PRL-u nazwana Aleją Zwycięstwa. Rozciąga się od placu Jana Pawła II do wschodnich granic administracyjnych Olsztyna. W 1978r. na ogólnopolskie dożynki została przebudowana)
-
Ulica Wincentego Pstrowskiego została na zwana na cześć przodownika pracy owego Wincentego. Rozciąga się od skrzyżowania z aleją Niepodległości do wschodnich granic administracyjnych miasta.
-
Aleja Sybiraków w PRL-u nazwana na cześć radzieckiego astronauty, pierwszego człowieka w kosmosie Jurija Gagarina. Wchodzi w skład drogi krajowej nr 51 i rozciąga się od placu Powstańców Warszawy (skrzyżowanie z ulicami Jagiellońską i Limanowskiego) do skrzyżowania z aleją Wojska Polskiego).
|
|
-
Targ Rybny – dawny plac gen. Karola Świerczewskiego. Był potocznie nazywany Karolek. W czasach PRL- u miał kształt kwadratu w wyniku zburzenia kamienic pomiędzy placem a ul. Staromiejską. Był miejscem różnego rodzaju kiermaszy, jarmarków, a także zabaw ludowych.
-
Ulica Wyszyńskiego dawniej XX-Lecia PRL-u. wchodzi w skład drogi krajowej nr 51. Rozciąga się od skrzyżowania z ulicami Piłsudskiego i Leonharda do skrzyżowania z ulicami Pstrowskiego i Synów Pułku ( w pobliżu byłego DH Rolnik).
-
22 Stycznia –upamiętnia dzień 22 stycznia 1945r. czyli dzień wyzwolenia miasta przez Armię Czerwoną. Ta ulica nazwę tą nosi po dziś dzień.
-
Dąbrowszczaków –po wojnie nazwa ulicy brzmiała Stalina, lecz po jego śmierci i „odwilży” zmieniono nazwę na Dąbrowszczaków).
-
Plac Jana Pawła II –w PRL-u nazwany placem wolności).
-
Wybudowanie ulicy Krasickiego (lata osiemdziesiąte). Rozciąga się od skrzyżowania z ulicą Kubusia Puchatka do skrzyżowania z ulicą Synów Pułku).Wybudowanie ulicy Żołnierskiej(lata siedemdziesiąte).
-
Wybudowanie ulicy Alojzego Śliwy(lata siedemdziesiąte). Jedna z głównych artylerii Podgrodzia, łącząca Śródmieście z Kortowem i południowymi dzielnicami Olsztyna.
-
Przebudowanie ulicy Pstrowskiego na ogólnopolskie dożynki (1978r.).
|
|
|
|
|
)
)
)
)